نتایج وقعه طف

محمد‌علی مقدس

محمد‌علی مقدس

شخص عاقل هر کاری که می خواهد انجام دهد باید اول نتیجه و غایت آن را در نظر بگیرد و چنانچه نتیجه خوبی داشته باشد در راه آن قدم برداشته کوشش نماید تا به هدف نائل گردد.
اباعبدالله (ع) شخصی است بسیار عاقل و در دامن پدر و مادری چون علی و زهرا (علیهما السلام) تربیت شده و دارای مقام امامت و ولایت الهی می باشد. چنین شخصیتی مسلماً در هر امری پس از نتیجه سنجی و توجه بفواید آن اقدام می نماید.
واقعه طف که یکی از مهم ترین وقایع تاریخ است و بدست با کفایت این رادمرد بزرگ به وقوع پیوست مسلما دارای ثمراتی است که بسیار ارزنده و در خور کتابی بزرگ می باشد لکن در این مقاله بطور اختصار و فشرده به مقدار استطاعت بحث می شود.
دوران ابوبکر تا معاویه: هنگامی که جاه طلبان در سقیفه بنی ساعده جمع شدند و خلافت که حق مسلم علی (ع) بود غصب نمودند (چون صلاح اسلام و مسلمین در صبر آنحضرت بود ناچار تحمل فرمود) غاصبین در شرائطی واقع شده بودند که برای حفظ مقام خود ناچار بودند ظواهر اسلام را حفظ کنند و حتی از حیث رفتار و کردار و انجام فرائض و ترک معاصی تا حدودی پایبند باشند.
دوران خلافت ابوبکر و عمر پایان یافت و نوبت به عثمان رسید. او تا حد زیادی تغییر رویه داد و جنایاتیکه آن دو حاضر به ارتکابش نبودند مرتکب شد. معاویه هم روی عثمان را سفید کرده به اعمال زشت و خلاف انسانیت و دیانت دست زد اما با حیله و تزویر مخصوص به خود و سیاست شیطانی باز دم از اسلام و قرآن می زد و خود را مومن، بلکه امیرالمومنین خطاب می کرد. در این مدت امیرالمومنین (ع) و دو نور دیده اش برای حفظ مصالح اسلام و مسلمین بطور کج دار و مریز ساختند و تحمل و صبر نمودند. در این دوران های پرخفقان و تبلیغات سوء دستگاه ها مردم را در جهل و تاریکی عمیقی فرو برده، بسیاری از احکام اسلام دستخوش هوس های زمامداران خودسر شد.
یزید خلیفه می شود: در این هنگام یزید بر اریکه سلطنت تکیه زده بود. یزیدی که همه چیز را بخاطر می و معشوق می خواست! یزیدیکه نه اسلام می فهمید نه حفظ ظاهر! یزیدیکه بنام خلیفه المسلمین و جانشینی پیغمبر به انواع فسق و فجور، شرابخواری، سگ بازی، قماربازی و عشقبازی با نوامیس مسلمین دست میزد و از هیچ چیز پروا نداشت.
این اعمال زشت او تا قبل از دوران خلافتش بعنوان شخص فاسقی از او سرمی زد اما پس از رسیدن به این مقام بحساب اسلام تمام می شد می گویند:
الناس علی دین ملوکهم، مردم بی اطلاع و عوامی که صدور چنین اعمالی را از پیشوا و خلیفه مسلمان ها می بینند علاوه بر اینکه متجری شده و قبح آن از انظارشان می رود. بسا ممکن است آن را مباح دانسته به کلی از حرمت آن غفلت نمایند. چنانچه خود نگارنده با شخصی برخورد نمودم که حرامی را به دلیل اینکه فلان شخص مرتکب می شود حلال می دانست. از همه اینها گذشته یزید صریحا می گفت: «لعبت هاشم بالملک فلا خبرجاء و لا وحی نزل» و بطور کلی منکر اسلام و تشکیلات اسلامی بود.
لذا حسین (ع) قیام کرد تا اسلام و احکام اسلام را از دستبرد یزید محروس و محفوظ دارد و ملت مسلمانی که در زیر یوق اسارت و فشارهای طاقت فرسای یزید و یزیدیان به تنگ آمده بودند آزاد سازد.
اعــلامیه از قتلگه کرببلا داد
با زینب و سجاد سوی شام فرستاد
این جمله ز خون بود در آن نشریه مسطور
باید بشـر از قیـد اسـارت بود آزاد
نهضت کرد تا بدنیای مسلمانان آن روز بلکه تا ابد بفهماند که یزید لیاقت زمامداری ندارد.
در مکه معظمه که مرکز اجتماع مسلمانان جهان است و لنگره‌ی جهانی ایشان تشکیل می شود با خطابه های آتشین مردم را از وضع دربار و فسق و فجور شخص یزید آگاهید، برای اهل کوفه و بصره نامه ها فرستاد و خرابکاری های خلیفه را گوشزد ایشان نمود.
این خطابه ها و نامه ها و این شهادت مظلومانه که حتی از شیرخواره آن حضرت هم صرف نظر نکردند، ظلم و تعدی یزید و دستگاه حکومتش را برملا کرد. خطابه های خواهرش زینب در کوفه و شام؛ در مجلس ابن زیاد و یزید و همچنین خطبه فاطمه صغری و ام کلثوم مردم را منقلب نمود.
برد زینب تا کند رسوا یزید خیره سر را
زانکه جز زینب کسی این جرئت و جوهر ندارد
آنچنان درکاخ استبداد آتش کرد روشن
کـز زنی غمدیــده این جنبش کسی بـاور ندارد
خطبه حضرت سجاد در جامع دمشق پرده از روی کارها برداشت و حیثیت یزید را به باد فنا داد:
برد بیمارش که با یک خطبه شورش شامیان را بر سر دیوی که جزشور هوس در سر ندارد
در اثر این نهضت پاک، افکار مردم بیدار و مردمیکه در اثر تبلیغات شوم دستگاه های اموی امر برایشان مشتبه شده بود و حتی معتقد به کفر علی (ع) شده بودند از خواب جهالت و تاریکی ضلالت خارج شدند.
به دنبال آن نهضت های پی در پی مانند نهضت توابین و خروج سلیمان و مختار و امثال ایشان شروع و بالنتیجه دستگاه اموی بکلی منقرض کشت.
از شفق صدآفرین بر پیشوای رادمردان
کانقلابش خامشی تا دامن محشر ندارد
یزید خواست که بنیاد دین براندازد
ولی بکوری او دین زنو گرفت رواج
از جمله ثمرات این نهضت بزرگ آنست که هر سال بعنوان مراسم عزاداری و یادبود، فداکاری های فداکاران این نهضت، مجالسی تشکیل می شود که حقایق و احکام اسلام در آن ذکر می شود و درس آزادی و پیکار با ظالمین از این مجالس آموخته می شود. اگر چه متاسفانه دست های مرموزی در کار است که نمی گذارد نتیجه مطلوب از آن گرفته شود.
تا قیامت قطع استبداد کرد موج خون او چمن ایجاد کرد

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>